Hallo Furriends,
Sorry dat jullie al even niks van mij gehoord hebben maar zoals jullie ongetwijfeld weten heb ik in september kittens gekregen en moeder zijn kost best veel tijd en energie.
Het begon allemaal op zondag 8 september, direct nadat ik ’s ochtends wakker werd voelde ik mij al onrustig. Gelukkig was het baasje bij mij om me te steunen en hij zei dat mijn kittens vast en zeker die dag zouden komen maar tja soms loopt het anders dan gepland en uiteindelijk werd de eerste kitten pas de volgende ochtend om 09.30 uur geboren. Daarna ging het snel en binnen drie uur waren er vier kleine witte pluizige bolletjes. Wat waren ze klein en wat maakte ze een rare piepgeluidjes. Ook wilden ze continue bij mij drinken wat ik eigenlijk helemaal niet zo leuk vond omdat ik mij nog steeds niet helemaal lekker voelde. Nee om heel eerlijk te zijn vond ik het best een beetje eng en spannend dat er van mij verwacht werd dat ik voor die vier kleine dingen moest gaan zorgen.
Om mij rust te geven had het baasje mij naar één van de slaapkamers gebracht maar ik
begon pas echt tot rust te komen toen hij daar de bench neerzette en ik samen met mijn kittens daarin mocht. Helaas is er één van de kittens op de 3 e dag overleden maar gelukkig gaat het met de andere drie wel allemaal goed. Het zijn twee meisjes en een jongetje en de baasjes hebben besloten om ze te vernoemen naar karakters uit de Disney film ‘The Lion King’ en zo hebben ze de namen Nala, Kiara en Mufasa gekregen.
De eerste weken bleef het een beetje eng om alleen voor deze kleintjes te zorgen en mijn
melkproductie was niet voldoende waardoor de baasjes op een gegeven moment besloten om mij te gaan helpen. Vanaf dat moment gingen we een paar keer per dag samen mijn kittens voeden, zij met een spuitje met een wit goedje dat op melk leek en ik natuurlijk met mijn eigen moedermelk en opeens ging het een stuk beter en begonnen mijn kittens ook goed te groeien. Na ongeveer 3 weken verhuisde het baasje de bench naar de ren in de woonkamer waardoor ik ook weer contact met de andere katten kreeg wat ik wel erg gezellig vond.
Inmiddels zijn mijn kittens alweer 8 weken en is de bench weggehaald. Als ik de kleintjes even zat ben ga ik lekker naar buiten om een frisse neus halen of ik doe een dutje op de bank samen met Demon. Maar zodra er een andere kat in de buurt van mijn kittens komt of als ik ze hoor piepen dan ren ik gelijk die kant op om te kijken wat er aan de hand is. Ze eten nu alle drie zelfstandig, zowel brokjes als natvoer en drinken ook zelfstandig water uit de drinkfontein maar een slokje moedermelk gaat er gelukkig ook altijd nog wel in. Verder kunnen ze uren spelen en ravotten en gaan ze al zelfstandig op de kattenbak dus ik kan alleen maar zeggen dat ik supertrots op ze ben! Uiteraard vind ik het af en toe nog wel nodig om ze even tot rust te manen of lekker te wassen zoals een goede moeder betaamt. Ze beginnen steeds meer een eigen karaktertje te ontwikkelen en ondanks dat het natuurlijk de allerliefste kittens van de hele wereld zijn, kunnen ze ook best wel ondeugend zijn. Dit
hebben ze overigens vast van hun vader Kyle geërfd want ik ben een voorbeeldig en lief poesje die nooit iets stouts uithaalt.
Binnenkort zal ik mijn kittens even uitgebreid aan jullie voorstellen maar voor nu wens ik jullie een hele fijne avond want mijn moederplicht roept…
Faylinn